Januari 2015: Werkbezoek
Na ruim een jaar zijn we weer terug op onze school in Kisumu.
Nu kunnen we met eigen ogen zien hoe de meubels eruit zien en hoe alles er hier aan toe gaat.
Het was fantastisch om te zien hoe blij dat de kinderen hier zijn dat ze naar school kunnen. Ze zijn heel gedisciplineerd en leergierig. Zelfs als de leerkracht even weg is blijven ze muisstil hun werk doen. Er wordt nog veel klassikaal stampwerk gedaan. Dus je hoort regelmatig van alles opdreunen.
We werden heel muzikaal ontvangen . Elke klas heeft een dansje ingestudeerd die ze tegelijk zingend aan ons demonstreerden. Je kunt goed zien dat ze daar zelf ook van genieten. Het was een feest om op de school een aantal weken mee te lopen.
Water is vaak een probleem in Kenia. Tijdens het regenseizoen is er teveel en tijdens de droge tijd te weinig. En water is heel belangrijk voor de gezondheid. Ook op de school is het belangrijk dat de kinderen hun handen kunnen wassen na toiletbezoek. Ook kunnen ze altijd water drinken, want het is er vaak erg warm. En om te koken en de school schoon te maken is ook water nodig. Er zijn een aantal watertanks aangesloten op de dakgoten van de gebouwen. Maar die staan dus droog in het droge seizoen. Nu heeft Dick tijdens ons verblijf een pomp in de waterput geïnstalleerd die de tanks voortaan gevuld kan houden. Dus dat is een hele vooruitgang voor de school.
Alle kinderen krijgen rond half elf een beker pap. En rond 13.00u is er een warme eenvoudige lunch. Wij hebben ook regelmatig mee gegeten. Het bestond uit rijst met groenten of wat bruine bonen en mais. Een voedzame maaltijd. Maar helaas moet er voor de deelname op school, voor het schooluniform en de lunch wel betaald worden. Schoolgeld is € 5,- per maand en de lunch kost ook € 5,- per maand. Daardoor zijn er kinderen die geen lunch krijgen op school. Zelfs dat kleine bedrag in onze ogen is voor hen te veel.
Daarom zijn we heel blij met onze 15 sponsors die het mogelijk maken om in elk geval deze 15 hele arme kinderen de mogelijkheid geven om naar school te gaan en ze zijn dan ook verzekerd van een voedzame maaltijd op een dag.
We hebben ze weer heel blij kunnen maken met allerlei spullen die we meegenomen hebben in onze koffers. Waaronder een aantal laptops, de waterpomp dus, kleding, pennen, stickers, houten puzzels en nog wat handpoppen. Er was nog een grote behoefte aan lesboeken. Nu moesten zes kinderen met één boek doen. De hoofdonderwijzer had een hele lijst met materialen die hij heel graag wilde hebben om goed les te kunnen geven. Ik ben toen samen met hem naar een boekenwinkel geweest en hebben zo`n 400 schoolboeken aangeschaft waaronder ook wat leesboekjes en mooie plaatjesboeken met bijbelverhalen. Daarnaast hebben we nog wat muziekinstrumenten en speel- en spelmateriaal aangeschaft. Het is niet te geloven hoe blij ze b.v. zijn met een paar pakjes klei. Het wordt meteen in een les gebruikt. Maar het mooiste vonden ze toch wel de blanke pop. Zelfs de leerkrachten vonden hem prachtig. Maar ook voor de springtouwen ging een gejuich op. Kun je nagaan……………..
Het bestuur vroeg al jaren om een schoolbus zodat ze kinderen die verder weg wonen ook kunnen ophalen. Nu hadden we de financiële mogelijkheid om dat te doen en is er een schoolbus aangeschaft. Daardoor groeit het aantal kinderen van de school. Er zijn nu 135 leerlingen. Van peuters, kleuters tot en met groep vijf. Elk schooljaar komt er weer een klas bij. De kinderen waren door het dolle toen de bus werd geshowd. Iedereen wilde er tegelijk in. De meeste hebben natuurlijk nog nooit in een auto gezeten. Ook de leerkrachten zijn er erg blij mee want voor hen zijn er nu meer mogeljkheden om de klassen af en toe eens mee uit te nemen. In maart is de eerste klas mee uitgenomen naar het museum in Kisumu en het Impala park waar wilde dieren in kooien zitten.
Naast de activiteiten op de school hebben we ook veel vergaderd met het bestuur van Luisa. Onderling waren er problemen doordat er een aantal famieleden inzitten en ook het management liep niet soepel. Nadat we iedereen apart hebben gehoord werd ons wel duidelijk waar de knoop zat. Tijdens een algemene vergadering hebben we wat taken verdeeld en geprobeerd het een en ander recht te zetten. Maar na verloop van tijd werden al onze beslissingen weer moedwillig teruggedraaid. We zijn toen met een aantal bestuursleden naar het mimisterie van onderwijs en arbeid geweest. Toen bleek dat er ook een aantal papieren van Luisa niet klopten. Nu hebben we een rechter ingeschakeld om samen met het ministerie van arbeid alles eens goed te controleren en opnieuw op te zetten. Dit gaat maanden duren want in Kenia is de bureaucratie enorm als het om officiële documenten gaat. Maar er wordt aan gewerkt en we hopen natuurlijk dat op den duur alles goed op papier komt te staan om de school voor later problemen te behoeden.
Het was een enerverende tijd. Maar het is fantastisch om te zien hoe enthousiast de kinderen en de leerkrachten hier zijn. Mede dankzij de vele giften is de school een voorbeeld in de omgeving want het lesniveau is heel hoog en de gebouwen en meubels zien er perfect uit. We ondersteunen hen nog steeds elke maand om het loon van de leerkrachten te kunnen betalen want ze zijn financiëel helaas nog niet zelfstandig. Daar wordt wel aangewerkt maar dat gaat allemaal erg langzaam in Kenia zoals zoveel zaken. Om hier te werken is geduld een vereiste voor ons westerlingen.
Hier zeggen ze: “Bedankt voor deze mooie nieuwe kleren!!!”